กาย แม้เขาบริหารอย่างนี้ ก็แตกกายกระจัดกระจายเป็นธรรมดา
เพราะเหตุนั้นกายจึงต้องแตกและเรี่ยรายไป อธิบายว่า มีสภาวะเป็นอย่าง
นั้น. ในพระสูตรนั้น ตรัสถึงความเจริญด้วยบทว่า กาย เกิดแต่มารดาบิดา
การเติบโตด้วย ข้าวสุกและขนมสด และการประคบประหงม. ตรัสถึง
ความเสื่อมด้วยบทว่าไม่เที่ยง แตก และการกระจัดกระจาย อีกอย่างหนึ่ง
ตรัสการเกิดขึ้นด้วยบทก่อน ๆ และการดับไปด้วยบทหลัง ๆ. ทรงแสดง
ความต่างแห่งการเจริญ การเสื่อมและการบังเกิดแห่งกาย ซึ่งประชุมด้วย
มหาภูตรูป 4 ด้วยประการฉะนี้. คำที่เหลือมีอรรถง่ายทั้งนั้นแล.
จบ อรรถกถาอุททกสูตรที่ 10

รวมพระสูตรที่มีในวรรคนี้ คือ

1. ปฐมสังคัยหสูตร 2. ทุติยสังคัยหสูตร 3. ปริหานสูตร
4. ปมาทวิหารสูตร 5. สังวรสูตร 6. สมาธิสูตร 7 ปฏิสัลลีนสูตร
8. ปฐมนตุมหากสูตร 9. ทุติยนตุมหากสูตร 10. อุททกสูตร

รวมวรรคที่มีในทุติยปัณณาสก์ คือ

1. อวิชชาวรรค 2. มิคชาลวรรค 3. คิลานวรรค 4. ฉันนวรรค
5. ฉฬวรรค.
จบ ฉฬวรรคที่ 5
จบ ทุติยปัณณาสก์